ดินสอ น่าจะเป็นอุปกรณ์ขีดเขียน ของโลกมาอย่างยาวนาน ไม่นับหินชนวน ที่ใช้เขียนตามผนังถ้ำของคนยุคโบราณ จนมาถึงกระดานชนวน กับชอล์ค ซึ่งน่าจะมาก่อน ดินสอ

ทุกคนเคยผ่านการขีดเขียนด้วยดินสอ โดยเฉพาะการเรียนในวัยเยาว์ สามารถใช้ดินสอ ในวัยเด็กที่ถูกบังคับให้ใช้ ดินสอ คงจะเป็นเพราะมันเป็นเครื่องเขียนที่ลบง่าย ทิ้งล่องลอยไว้น้อยจนแทบไม่มี

ในวัยเด็กซึ่งประสบการณ์ยังน้อย ข้อมือนิ้วมือยังอ่อนแรงกำไม่แน่น การตัดสินใจยังไม่มั่นคง การขีดเขียนลงกระดาษแล้วไม่สามารถลบได้ อย่างเช่นปากกา ยิ่งทำให้เด็ก ๆ เสียความมั่นใจ กระดาษเลอะเทอะยิ่งพยายายามลบกระดาษยิ่งขาด ผิดกับ ดินสอ ขีดเขียนลบได้ เด็กก็กล้าจะเขียน กล้าจะลบ กล้าจะใช้ความคิด

ดินสอ จึงสร้างจินตนาการไปได้ทุกอย่าง ขีดเขียนวิชาการได้ทุกแขนง

ไม่ว่า หมอ นักบัญชี วิศวกร นักกฎหมาย สถาปนิก จิตรกรระดับโลก กวี ศิลปิน นักวิชาการด้านสังคม นักวิชาการด้านเศรษฐศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์ นักคิดนักเขียนของโลก สามารถเขียนด้วยดินสอ สร้างสิ่งที่ตัวเองคิด ตัวเองทำ จินตนาการอนาคต

ดินสอ จึงเปรียบเหมือนตัวแทนความในใจ ที่เราวาดขีดเขียน สิ่งที่เราคิดจินตนาการของเรา

ความคิดจะมีระเบียบ หรือไม่มีระเบียบ คิดในกรอบ หรือนอกกรอบ มันเป็นเสรีภาพ มันเป็นดินสอ มันคือตัวแทนความคิดเรา

แม้แต่ถูกวานให้เขียนถึงชีวิตคนอื่นที่เขายินยอม การเขียนดินสอ เรื่องใจของคนอื่น ก็คือการใช้ดินสอของเรา การเขียนของเราในสิ่งที่เขาอยากให้เขียน มันเป็นเสรีภาพที่คนให้เขียน อยากให้ถูกเขียนถึง หรือแม้กระทั่งอยากให้เราขีดกรอบให้

การร่างกติกา ที่ให้คนกลุ่มหนึ่งขีดเขียน เพื่อบังคับใช้คนหมู่มาก อยู่ร่วมกันโดยมีกติการ่วมกันเรียกว่าการเขียนกฎหมาย

กฎหมาย ขีดเขียนกระทบคนทั่วไป แล้วยอมรับได้เป็นวงกว้าง ก็เป็นการขีดเขียนที่ดี คนยอมรับถือว่า ดินสอ ขีดเขียนได้ดี ได้ยุติธรรม มีหลักธรรมาภิบาล การอยู่ร่วมกัน แม้เส้นดินสอเส้นนั้น ล้ำเส้นเข้ามาในวงขีดเขียนจินตนาการเราบ้าง เรายอมรับได้ หรือยอมศิโรราบในความเป็นกฎหมายที่ดี ที่เราไม่สามารถปฎิเสธได้ หรือไม่สามารถหาเหตุปฎิเสธมันได้

อาจจะเป็นเพราะการขีดเขียนด้วยดินสอ แท่งนั้นทุกครั้งที่เขียนเขาจะถามเราก่อนว่าพอจะยอมรับได้หรือไม่ หรือคนส่วนใหญ่ยอมรับหรือไม่ ถ้ายอมรับได้ถือว่าเป็นกติการ่วมกัน เป็นฉันทามติ เป็นกฎหมาย

แต่ถ้า ดินสอ แท่งนั้นเขียนขึ้นกระทบโดยทั่ว เขียนเข้ามาในวงดินสอของเรา โดยที่เราไม่ยินยอม โดยที่คนส่วนใหญ่ไม่ยินยอม จนส่วนใหญ่คิดว่า เราก็มี ดินสอเช่นเดียวกัน ดินสอ แท่งนั้นไม่ว่าขีดเขียนอะไรก็ไร้ความหมาย เป็นแค่ดินสอที่เปื้อนกระดาษ ไร้ราคาค่างวด

ไม่ว่าคนเขียนจะเก่งมาจากไหน หรือได้รับการยกย่องขนาดไหน แต่เขียนดินสอเข้าไปในวงดินสอของเรา แล้วเราไม่ยินยอม ทำให้ผมคิดว่า ผมก็มีดินสอ

เพราะเราก็มีดินสอ ดินสอของเรา ดินสอของผม

บันทึกไว้ 27 พฤศจิกายน 2558

สาม สอเสือ