14 พฤศจิกายน 2560

เที่ยวปีนัง จอร์จทาวน์ ตอน 2

25 ตุลาคม 2560
เที่ยวกันเอง

เช้าวันที่สอง ในปีนัง เริ่มอยากขับรถเองตะเวณไปเรื่อยๆ ใช้ใบขับขี่ระหว่างประเทศ ชีวิตไม่ต้องรีบไม่ต้องกำหนดจุดแบบทัวร์ ตรงไหนดีก็แวะ ก่อนอื่นช่วงเช้าก็ต้องใช้บริการอาหารฟรีของโรงแรมอีสเทิร์น แอนด์ โอเรียนทัล ที่เขาจัดไว้ให้ อ่านประวัติเห็นว่าสร้างปีคริสตศักราช 1885 หรือปี พุทธศักราช 2428 ตรงกับรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเก้าเจ้าอยู่หัว ร.5 โรงแรมแห่งนี้มี 2 ตึก ตึกเก่าที่ผมพัก มีการรีโนเวทใหม่น่าจะทำกันหลายรอบแล้วหล่ะ เพราะมันเก่าแก่ขนาดนี้ แต่โครงสร้างยังเป็นสถาปัตยกรรมแบบเก่าสวยไปอีกแบบ มีส่วนผสมของไม้ พื้นไม้หน้าต่างกรอบไม้ ส่วนตึกใหม่ก็สร้างทันสมัยมากขึ้น

อาหารเช้าก็แนวโรงแรมทั่วไปเป็นอาหารยุโรป แต่เนื่องจากที่นี่มีมุสลิมเยอะก็เลยยกเว้นหมู มีพวกไส้กรอกเนื้อ ไส้กรอกไก่ กระหรี่เนื้อ กระหรี่แพะ ที่นี่เรียก การี

ก่อนออกจากห้องผมก็เหน็บน้ำพริกปลาร้าติดมาด้วย พร้อมกับ น้ำปลา และอายิซอสของเด็กๆ เอาใส่กระเป๋าใบเล็กแบบหิ้วติดมือได้ ลายจุด โพกาดอท สีขาวพื้นน้ำเงินสดใส ไม่กล้าถือแบบเปลือยๆ ใส่กระเป๋าปิดซักหน่อย ถือมาถึงห้องอาหารแต่ไม่กล้าเข้าไปกินในห้องแอร์ อาศัยเอาท์ดอร์ดีกว่า เกรงใจคนอื่นจะรับกลิ่นไม่ได้ กับน้ำพริกปลาร้า ด้านนอกเป็นการนั่งริมทะเลก็ไม่ร้อนมาก ร้อนแดดนิดหน่อย แต่สังเกตุอีกาเยอะมาก ผมไม่รู้เป็นสัตว์ท้องถิ่นหรือเปล่า เพราะเห็นนกประเภทอื่นน้อยมาก พวกนี้เผลอไม่ได้มันจะเข้ามาจิกกินอาหารบนโต๊ะ เหมือนบางแห่งที่ผมไปในไทย จะมีนกกระจอกอารมรณ์เดียวกัน แต่อีกาตัวใหญ่กว่าเยอะ มันดูตื่นเต้นนิดหน่อย ฮา

มีอยู่โต๊ะ คู่ชาย-หญิง ผมไม่รู้ว่าเป็นคนชาติไหน เขาก็ตักอาหารมาบางส่วนแล้ววางบนโต๊ะ เข้าไปตักอาหารเพิ่ม อีกามาเลยครับถือวิสาสะไอ้พวกนี้ เข้ามาจิกอาหาร ผมเองไม่ได้บอกเขาเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี หลังจากเขากลับมาที่โต๊ะ แต่เขานั่งซักพักก็รู้ว่ามีสิ่งผิดปกติแน่ เพราะเขาเห็นอาหารมันตกอยู่นอกชามทั้งคู่มองไปที่อีกา แล้วก็พูดกันเองผมไม่ได้ยินนะ เลื่อนชามออกไปไม่กิน สงสัยว่าน่าจะเป็นคนมาเลย์มาพักที่นี่บ่อยเลยรู้ สำหรับกรุ๊ปผมรีบกินรีบเสร็จบอกเด็กๆ จะพาไปว่ายน้ำ

ที่โรงแรมนี้มีสระว่ายน้ำ 2 แห่ง แห่งแรกอยู่ชั้นล่างสุดตึกเก่าติดกับทะเล (ผมมารู้ที่หลังเพราะไม่ได้เดินสำรวจวันแรก) รู้แต่ว่ามีสระอีกแห่งชั้น 6 อาคารใหม่ ก็พาเด็กๆ ขึ้นไปว่ายน้ำชั้นบนบรรยากาศสวยดี ถ้าเราตั้งกล้องถ่ายภาพในมุมกด จะเห็นภาพสระน้ำตัดกับทะเลด้านล่าง ดูแทบจะเป็นผืนน้ำเดียวกัน ดีไซน์สระแบบนี้ในเมืองไทยก็มีนะครับ ก็ไม่ได้พิเศษอะไร

ว่ายน้ำเสร็จซึ่งใช้เวลาไม่นาน บอกเด็กๆ ไปเที่ยวดีกว่าว่ายน้ำสระเมืองไทยก็มี ออกไปนอกโรงแรมเราเริ่มต้นที่จอร์จทาวน์เมืองมรดกโลก ค้นหาสถานที่ท่องเที่ยวในอินเตอร์เน็ต เพราะก่อนมา True ไปเปิดโรมมิ่งที่ศูนย์ 280 บาทต่อวันสำหรับการใช้อินเตอร์เน็ต ส่วนอีกเครื่องผมซื้อซิมมาเลเซียมาใส่เลย พรรคพวกเขาเอามาให้คิดว่าต้องใช้โทรศัพท์ด้วย ขืนใช้เบอร์โรมมิ่งนาทีหลายสิบบาทผมจำตัวเลขไม่ได้ ไม่ว่าโทรออกหรือรับสาย ส่วนของแฟนก็เปิดโรมมิ่งขอ AIS ที่ศูนย์ให้ซิมมาใหม่ราคาต่อวันก็พอๆ กันกับ true เอาไปใช้ที่มาเลเซีย โดยเราเปิดฟอร์เวิร์ดที่เบอร์ในเมืองไทย เข้ากับซิมโรมมิ่ง ถ้ามีคนโทรมาแล้วรับ คิดนาทีละ 6 บาท ไม่ว่าโทรเข้าหรือโทรออก เอาไว้ในฉุกเฉิน เผื่อลูกค้าโทรมา หรือคนส่งจดหมายลงทะเบียนโทรมานอกเวลางาน

นอกนั้นจะเป็นการใช้ไลน์มากกว่าสะดวกกว่ายุคก่อนหน้านี้ เราใช้ไลน์เป็นส่วนใหญ่ ทั้งโทรทั้งพิมพ์ทั้งส่งภาพไม่เสียตังค์เพิ่ม

เซิร์ตหาใน google ก็มาเจอ คาเมร่า มิวเซียม อยู่ใจกลางเมืองจอร์จทาวน์ เมืองเก่าแหล่งคนจีน สภาพบ้านคล้ายภูเก็ตบ้านเรา ยุโรปผสมจีน ศิลปะแบบ ชิโน-โปรตุกีส หน้าบ้านจะมีระเบียงทรงโค้ง แต่เสียดายไม่ค่อยมีการบูรณะทั่วไปให้สวยงาม บ้านจึงอยู่ในสภาพทรุดโทรม เข้าใจว่าเป็นเมืองมรดกโลก ถ้าปรับปรุงตัดแต่ง สามารถซ่อมแซม ทาสีให้สวยกลับมาดั่งเดิมได้ โดยไม่ต่อเติมให้เสียภาพเก่า

ผมขับรถวนในเมืองช้าๆ เพราะต้องขับร่วมกับนักท่องเที่ยวที่เดินเท้า และใช้จักรยาน บนถนนเดียวกัน จนเห็น คาเมร่า มิวเซียม Camera Museum เป็นแค่ตึกแถว 1 ห้องแต่ยาว วันที่เข้าไปไม่มีนักท่องเที่ยวครับ อาจจะเป็นเพราะไม่ใช่วันหยุด ก็มีมุมให้ถ่ายภาพพอสมควร แต่ก็ไม่ได้เยอะแยะ ถ้าไม่คิดอะไรมากกับค่าเข้าคนละไม่ถึง 200 บาทก็ถือว่าคุ้มกันการมาเที่ยว

ลืมบอกไปก่อนเข้าก็ต้องหาที่จอดรถ ผมวนไปหาที่จอดรถดูว่าเขาจอดกันตรงไหน แล้วเราทำกันอย่างไรเห็นหน้ารถจะมีการ์ดขูด ที่สามารถหาซื้อได้ตามร้านสะดวกซื้อ เซเว่นอีเลฟเว่น ผมเลือกเวลา 60 นาทีในการ์ดมีราคา .60 RM เอา 8 กว่าๆ คูณเข้าไปหรือ 9 เลยก็ได้ ก็ประมาณชั่วโมงละ 5 บาทกว่าก็ถือว่าไม่แพง สิ่งที่เราต้องขูดคือ ปี เดือน วันที่ เวลาที่เริ่มจอด บางคันขูดวางไว้หลายใบผมใช้ใบเดียวคิดว่า 1 ชั่วโมงก็น่าจะพอ

ในคาเมร่า มิวเซียม ก็จะมีการโชว์กล้องหลายรุ่น และภาพโบราณ ห้องอัดภาพยุคฟิมล์ จิปาทะระบายด้วยตัวหนังสือไม่หมด พยายามจะโชว์เป็นภาพแล้วกัน เพราะใช้เวลาไม่นานอยู่ในนั้น ก็กลับมาที่รถเพื่อเดินทางต่อ

หมดครึ่งวันแล้วพอก่อนครับเดี๋ยวไปเจอตอนต่อไป ว่าจะไปไหน สวัสดีช่วงบ่าย

สาม สอเสือ