26 พฤษภาคม 2562

แตงกวา 5 ชิ้น

ผมเป็นคนชอบกินข้าวมันไก่ตอน ซึ่งก็มีขายเยอะแยะแถวออฟฟิศ มีหลายร้านแต่ที่สำคัญก็คือน้ำจิ้ม ซึ่งแต่ละร้านก็มีความแตกต่างแล้วแต่ชอบ

ชอบกินขนาดว่าทำเองได้เลย ไม่ว่าจะการทำข้าวมัน ต้มไก่ตอน น้ำจิ้ม ปรุงรสแบบที่ผมชอบ แต่มันค่อนข้างยุ่งยากและใช้ปริมาณเยอะกินไม่หมด

หลายปีก่อนมีร้านข้าวมันไก่ มาเปิดใหม่ตอนเปิดตัวใหม่ วันแรกมีการแจกฟรี ผมไม่ได้กินเพราะคนเยอะแล้วผมก็ไม่ได้ต้องการกินของฟรี อีกอย่างผมมีเจ้าประจำอยู่ จะเรียกว่าประจำเสียทีเดียวก็ไม่ใช่ เพราะเวียนซื้อร้านนั้นร้านนี้ไปเรื่อย เรียกว่าไม่มีแบรนด์รอยัลตี้เจ้าไหนโดยเฉพาะ

จนเช้าวันหนึ่งผมลองสั่งกินข้าวมันไก่ เจ้าใหม่นั่งกินที่ร้าน ผมมักจะขอแตงกวาเพิ่มเสมอ ไม่ว่าร้านไหน ผมถือว่าเป็นสีสันของข้าวมันไก่อย่างหนึ่งตามที่ผมคิด

บางร้านใช้แตงร้านลูกใหญ่ ปลอกเปลือกใส้เยอะผมก็ไม่ชอบ บางร้านใช้แตงกวาลูกใหญ่ แตงแก่ใส้เยอะปลอกเปลือกผมก็ไม่ชอบ ผมเป็นคนชอบกินแตงกวาลูกเล็ก กรอบๆ ผิวเขียวจริงๆ แตงแต่ละชนิดราคาก็ไม่ได้แตกต่าง เมื่อซื้อจากตลาดสดราคาไม่ได้แพง ส่วนใครชอบกินแบบไหน มันเป็นรสนิยมของคนกิน

บังเอิญร้านข้าวมันไก่ที่ว่านี้ใช้แตงกวาประเภทนี้ ตามธรรมชาติพอรู้สึกชอบอร่อยก็กินบ่อย จนโดนแซวว่ากินเป็นแต่ข้าวมันไก่

ปกติร้านนี้จะมีน้องผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นชาวลาวเป็นผู้สับไก่อยู่หลังเขียงไม้อันใหญ่ ผมกินบ่อยมากและมักจะขอแตงกวาเพิ่ม แตงกวาเขาหั่นชิ้นเล็กไม่ได้ใหญ่ ผมสังเกตุเกือบทุกจานเขาจะใส่แตงกวาประมาณ 5 ชิ้น ผมจะขอเพิ่มทุกครั้งก็จะได้ประมาณ 10 ชิ้น

กินทุกวันจนเป็นลูกค้าประจำ น้องผู้หญิงเธอจะจำได้ก็จะใส่แตงกวาให้เพิ่ม โดยไม่ต้องร้องขอ

กินอยู่เป็นปีไม่กินข้าวมันไก่ร้านไหนเลย นอกจากถูกใจในรสชาติอาหาร ผมก็ถูกใจในบริการก็มักจะสั่งนู่นนี่นั่นมากินเพิ่ม

จนวันหนึ่งคนสับไก่เปลี่ยนเป็นผู้ชาย ผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นลูกหลานเจ้าของร้าน เพราะดูเป็นคนไทยเชื้อสายจีน เห็นว่าร้านข้าวมันไก่เจ้านี้มีสาขาอื่นด้วย

ช่วงแรกก็ใช้บริการตามปกติเพราะคนสับไก่ ก็สลับระหว่างน้องผู้หญิงที่หน้าตายิ้มแย้ม กับผู้ชายหน้าตามึนตึง ทุกครั้งผมยังสั่งกินเหมือนเดิม ถ้าแตงกวาน้อยผู้ชายสับไก่ ผมก็จะขอเพิ่มจากคนมาเสริฟ ส่วนน้องผู้หญิงผมไม่ต้องขอเพิ่มเขารู้อยู่แล้ว

จนวันหนึ่งผมมาเจอเหตุการณ์ผู้ชายคนนั้นสับไก่ แล้วคนอื่นก็ยุ่งอยู่ผมก็เลยยกจานไปขอแตงกวาเพิ่มอีก 5 ชิ้น คนสับไก่พูดกับผมว่าให้แตงกวาเยอะแล้ว

ผมเดินกลับไปที่โต๊ะแล้วกินตามปกติ แต่ครั้งนี้ผมกินเหลือข้าวกับเนื้อไก่ ครึ่งจานแตงกวาผมกินหมด 5 ชิ้น ผมก็ให้มาเก็บเงิน

ผมกลับแบบหมดใจ แล้วก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมกิน กว่า 3 ปีที่ผมเลิกกินข้าวมันไก่เจ้านี้

จนทุกวันนี้ผมก็ไม่คิดจะกลับไปกิน เงินยังคงอยู่ในกระเป๋าผม มันเป็นสิทธิ์ของผม

ใครมองอาจเป็นเรื่องเล็กน้อย แค่แตงกวา 5 ชิ้นแต่สำหรับผมเป็นเรื่องใหญ่มากที่ผมจะให้อภัย

การค้าก็แบบนี้ นอกจากรสชาติอาหารจะสำคัญ บริการกลับสำคัญยิ่งกว่า

หลายครั้งผมเห็นการค้าที่ไปไม่รอด ลูกค้าน้อยลง ไม่มีใครบอกต่อกลับไม่ใช่เรื่องสินค้า แต่กลับเป็นบริการแฝงอยู่ในนั้น

แตงกวา 5 ชิ้นน่าจะสอนประสบการณ์การค้าสำหรับผู้ที่กำลัง คิดจะเป็นเจ้านายตัวเอง

สาม สอเสือ