วันที่ 11 พฤษภาคม 2564
หนีจากประเทศไทย
การใช้ชีวิตช่วงนี้ช่างยุ่งยากและซับซ้อนขึ้นทุกวัน ทั้งเรื่องเศรษฐกิจ และโรคระบาด โควิด-19 โดยเฉพาะเรื่องวัคซีน และยารักษา ผมว่าเมืองไทยมันวุ่นๆ มาก ไม่รู้ประเทศหรือเป็นหรือเปล่า เพราะคนไทยก็ได้แต่อ่านข่าวจากประเทศที่เขาเจริญแล้ว ก็รักษาและการป้องกันเขาทำให้พลเมืองเขาเต็มที่ แต่สำหรับประเทศด้อยพัฒนา ซึ่งเริ่มมีคนใช้คำนี้มากขึ้นสำหรับประเทศไทย
ในอดีตเราพยายามเรียกตัวเองเหมือนยากล่อมประสาท เปลี่ยนจากประเทศไทยด้อยพัฒนา เรียกชื่อใหม่ เป็นประเทศกำลังพัฒนาเราใช้คำว่ากำลังพัฒนากันมาผมว่าน่าจะมากกว่า 30-40 ปีแล้วมั้งลุ่มๆ ดอนๆ จนสุดท้ายผมว่าคนไทยเริ่มรู้ความจริง เราก็คือ 1 ใบประเทศด้อยพัฒนาเพราะคำนิยามนี้เริ่มมีคนเรียกประเทศตัวเองมากขึ้น
มันก็ไม่แปลกเพราะดูเหมือนเราด้อยไปเกือบทุกอย่าง ถ้าไม่หลอกตัวเองไปวันๆ การเมืองนี่แหล่ะตัวยุ่งยากมากที่สุด ทำให้ระบบราชการใหญ่กันหมด เป็นง่อย
ไม่รู้ว่าข้าราชการส่วนใหญ่ชอบแบบนี้หรือเปล่า ตอบไม่ถูกแต่ถ้าถามผม ผมว่าส่วนใหญ่ไม่น่าจะชอบ แต่ด้วยกฎระเบียบราชการทำให้พูดอะไรได้ไม่มาก มีทั้งขัดระเบียบ เจ้านายไม่ชอบ นายใหญ่กว่าไม่ชอบ หรือจะเรียกว่าผู้ได้ประโยชน์จากรัฐบาลที่มีที่มาแบบนี้ก็คงไม่ชอบ คนที่มาวิจารณ์ระบบที่เขาได้ประโยชน์
แต่ถามว่าหน่วยงานราชการหมอ ทหาร ตำรวจ ผู้พิพากษา มีเอกภาพกันทุกหน่วยมั้ย ผมว่าไม่เพราะคนที่ได้ประโยชน์ จะเป็นกลุ่มก้อนเดียวที่ใกล้ชิดกับอำนาจรัฐ ไม่ใช่ข้าราชการทุกคนแน่
เราเห็นภาพการต่อต้านรัฐบาลเผด็จการทหารของประชาชนเมียนมา เป็นไปอย่างเข้มข้นมีคนตายมากมาย ประชาชนกลับไม่กลัวลุกขึ้นต่อสู้อย่างดุเดือด ยอดตายจริงยังไม่รู้ว่าเท่าไหร่กันแน่ ข่าวที่ออกมา 7-8 ร้อยศพ จากประเทศที่ปิดข่าวใครเป็นคนนับแล้วนับจำนวนกันยังไง
ประชาชนเมียนมา ต้องการให้ประเทศกลับไปใช้ระบบประชาธิปไตย เพราะเขาสัมผัสมาแล้วถึงแม้ว่าจะไม่เต็มใบ แต่ก็ดีกว่ากลับไปสู่ยุคเผด็จการทหารครองเมือง
พูดไปทำไมมีเมืองไทยก็ยังอยู่ในวังวนเหมือน เมียนมา เราไม่ได้มีประชาธิปไตยจริง ถ้าพรรคถูกเลือกมา ชนะน้อยแต่กลายเป็นชนะมาก เพราะมี สมาชิกวุฒิสภาที่เลือกกันเข้ามาเอง แล้วกลับมาเลือกคนเป็นนายกรัฐมนตรี มันเหมือนระบบผลัดกันเกาตูด ดูยังไงมันก็ไม่ใช่
คำท้ายทายใครไม่ต้องการให้ผมสืบทอดอำนาจก็แก้รัฐธรรมนูญให้ได้ มันชัด มันชัดมากๆ
เพราะผู้นำเป็นคนพูดเองสื่อกระจายไปทั่ว เขาต้องการสืบทอดอำนาจไม่น้อยกว่า 20 ปี ความสามารถไม่มีระบบราชการเป็นง่อย
ผ่านมา 7 ปีประเทศไทยยิ่งกว่าถอยหลัง
ดร.โกร่ง เคยทำนายนานแล้วประเทศไทยจะเข้าสู่วิกฤติต้มกบ กว่าจะรู้ตัวก็สายเสียแล้ว
ตอนนี้ธุรกิจไทย แรงงานไทย ทุกภาคส่วน ที่อยู่ในหม้อเหมือนกบ น้ำกำลังเดือดเต็มที่ สายไปแล้วสำหรับบางคนที่เคยเชียร์การยึดอำนาจ
อยู่ได้ก็อยู่อยู่ไม่ได้ก็ต้องอยู่ เห็นหลายคนพยายามหาลู่ทางหนี
ไม่หนีจากบ้านนะครับ แต่จะหนีจากประเทศไทยกันเลยทีเดียว
สาม สอเสือ