ตัวพิมพ์เล็ก

อ่านเจอเรื่องเกี่ยวกับ วรรณยุกต์ ในตัวอักษรภาษาต่างๆ เช่นภาษาไทย จีน และมีอีกหลายภาษาที่มีวรรณยุกต์ แต่ในภาษาอังกฤษ ไม่มีวรรณยุกต์ และมีภาษาอื่นๆ ที่หลายภาษาในโลกก็ไม่มีวรรณยุกต์ ที่เขียนถึงเรื่องตัวอักษรคงไม่ได้เกี่ยวกับวรรณยุกต์ แต่จะเกี่ยวกับตัวอักษรในภาษาอังกฤษ ไม่ได้เชี่ยวชาญทางด้านภาษา แต่เห็นการเปลี่ยนแปลงของตัวอักษร เป็นการตั้งข้อสังเกตุ

ภาษาอังกฤษ ที่เราเรียนผมไม่รู้ปัจจุบันยังเรียนตัวเขียนอยู่หรือไม่ ในตัวอักษรภาษาอังกฤษที่เคยเรียนในวัยเด็ก จะสัมผัสได้กับตัวเขียนใหญ่ ตัวเขียนเล็ก ตัวพิมพ์ใหญ่ ตัวพิมพ์เล็ก

ปัจจุบันไม่รู้ว่ายังมีการเรียนการสอนการเขียน ตัวอักษรภาษาอังกฤษ ด้วยตัวเขียนใหญ่ หรือเล็ก อยู่หรือไม่ถ้าคัดลายมือผมว่าน่ายังคงสอนอยู่ และถ้าต้องเขียนเป็นภาษาอังกฤษ ผมว่าตัวอักษรพิมพ์ใหญ่ พิมพ์เล็ก คงอ่านง่ายกว่า ในระบบคอมพิวเตอร์ก็จะใช้ตัวอักษร พิมพ์ใหญ่พิมพ์เล็ก แทบจะเป็นตัวอักษรทางการที่ใช้กันทั่วโลก ผมว่าคงไม่มีใครใช้ตัวเขียนใหญ่ ตัวเขียนเล็กกันแล้ว สวยงามแต่อ่านยากเพราะตัวอักษรจะต่อกันยาวเป็นคำ

ตัวอักษรเขียนภาษาอังกฤษ มันเหมือนอักษรโบราณ ที่สวยคลาสสิคแต่ไม่เหมาะสมกับโลกปัจจุบัน อ่านยากเขียนยากผมเข้าใจว่าแบบนี้นะ ตัวอักษรเหล่านี้ไม่ถึงกับถูกทิ้ง แต่ก็จะถูกลืมไปในที่สุด

ตัวอักษรเขียนคงเหมาะไว้โชว์ ไว้ออกแบบโลโก้ แต่ไม่เหมาะในการสื่อสารแห่งยุคสมัย

ปัจจุบันตัวอักษรเขียนภาษาอังกฤษ เขาเขียนด้วยตัวพิมพ์ใหญ่ พิมพ์เล็กอ่านง่ายดูง่ายเขียนง่าย

ตัวอักษรเขียนกลายเป็นเรื่องโบราณ คลาสสิคแต่ไม่ควรใช้

ผมมองเห็นการเมืองไทย ก็เช่นเดียวกันบนบัลลังค์ศาลรัฐธรรมนูญ ที่ดูศักดิ์สิทธิ์ ตัดสิทธิ์นักการเมือง ยุบพรรคก้าวไกล ที่มาจากเสียงประชาชนกว่า 14 ล้านเสียง โดยไม่แยแสและไม่สนข้อกฎหมายด้วยซ้ำ

ส.ส.เป็นฝ่ายนิติบัญญัติที่ประชาชนเลือกเข้าไปทำหน้าที่เขียนกฎหมาย แก้กฎหมาย ซึ่งกฎหมายเล็กกว่ากฎหมายรัฐธรรมนูญด้วยซ้ำ ที่มีความพยายามจะแก้ถ้าร่วมมือทั้งสภาก็แก้ได้แม้แต่รัฐธรรมนูญ

แต่กฎหมาย อาญา ข้อเดียวกับใหญ่กว่า ใครคิดจะแก้ไม่ได้ ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องของสภาผู้แทนราษฎร และวุฒิสภา ศาลก้าวล่วงเข้ามาที่ฝ่ายนิติบัญญัติ ทั้งๆ ที่ ส.ส.เขามีหน้าที่และไม่ผิดรัฐธรรมนูญ

มองแล้วบนบัลลังค์ เหมือนตัวอักษรเขียนในภาษาอังกฤษ ที่ทั้งเก่าและล้าสมัย คนด้านล่าง คนที่ถูกตัดสิทธิ์ รวมถึงประชาชนเกือบ 70 ล้านคนเหมือนตัวพิมพ์ใหญ่ พิมพ์เล็ก อาจไม่สวยเท่าตัวเขียนแต่คนส่วนใหญ่ทั่วโลกเขาใช้

มองความเก่าล้าสมัย ได้แต่ปลงสังเวช กับการหยุดเวลา ของกลุ่มคณะคน ตัวอักษรเขียนใหญ่ และตัวอักษรเขียนเล็ก

ประชาชนส่วนใหญ่ คือ ตัวพิมพ์เล็ก ที่มีจำนวนมากที่สุดในหน้ากระดาษ ในหน้าหนังสือ แต่ถูกทำให้หยุดให้ชะงัก

โลกมันเปลี่ยน สังคมมันเปลี่ยน ไม่ว่าไทยไม่ว่าโลก แม้จะพยายามหยุดไว้ด้วยอะไรก็ตาม เพราะเวลามันเดินไปข้างหน้า เวลาไม่เคยเดินถอยหลัง

เข้าใจตรงกันนะ

บันทึกไว้ 9 สิงหาคม 2567

สาม สอเสือ