ผ่านมาแล้ว 18 ปี บทความเขียนไว้เยอะ แต่ไม่ได้โอนย้ายจากเว็บเก่ามาที่ใหม่ เข้าไปอ่านบทความเก่าๆ ในคอมพิวเตอร์ส่วนตัว บางชิ้นก็ยังมีคุณค่า แต่บางชิ้นดูแล้วน่าจะเอ้าท์ไปแล้ว เสียดายมั้ยก็เสียดาย คงจะพิจารณาเป็นเรื่องๆ อีกรอบ อีกส่วนน่าจะเป็นเรื่องของเวลา งานบัญชีก็ต้องทำ งานจดทะเบียนทั้งลูกค้าใหม่ และจดทะเบียนเปลี่ยนแปลงลูกค้าเดิม อีกทั้งต้องบริหารองค์กรของตัวเองไปด้วย อีกทั้งงานเขียนใหม่จะเขียนช้าลง เขียนไปก็กลัวจะกระทบคนอื่น ความเชื่ออื่นๆ ด้วยความขัดแย้งในสังคมที่มีค่อนข้างสูง ตามความเชื่อจะเขียนด้วยความรู้สึกนึกคิดอย่างเดียวก็ไม่ได้ เพราะสิ่งที่คิดอาจเป็นการรบกวนความคิดของผู้อื่น แนวการเขียนจึงออกกลางๆ ไปไม่สุดไม่ถนัด เป็นการเขียนที่ยุ่งยากพอสมควร เขียนแล้วลบเขียนแล้วลบ ไม่ปรากฎบนออนไลน์ก็เยอะ ผู้คนรอบข้างไม่อยากให้แตะเรื่องการเมือง เพราะเป็นความเชื่อของแต่ละคน ในสังคมที่เราอยู่จะไม่รู้การเมืองเลยก็ไม่ได้ เพราะการเมืองมันกระทบเศรษฐกิจปากท้องอยู่เสมอ ไม่ว่าจะเป็นการเมืองจากการเลือกตั้ง หรือการเมืองจากการแต่งตั้ง การเมืองบนถนน แต่ยังไงก็ขอคารวะผู้อ่านที่สละเวลาอ่าน มารู้จักกัน จาก สาม สอเสือ นักข่าวกว่า 10 ปีในอดีตก่อนจะผันตัวมาเป็นนักบัญชีทุกวันนี้
กระทรวงข้าว
กระทรวงข้าว ผมเป็นคนสนใจการเมือง จึงติดตามข่าวความเคลื่อนไหวพอสมควร แล้วพยายามสรรหาเอกสารมาอ่าน ไม่ว่าในที่ลับหรือที่แจ้ง รวมทั้งรับฟังเสียงจากหลายแหล่ง มาผสมผสานกันในหัววิเคราะห์ออกมาเอง เรื่องนั้นเชื่อได้เรื่องนี้เชื่อไม่ได้ เป็นสูตรของผมเองซึ่งคงไม่ต้องอ้างอิงพาดพิงถึงใคร และไม่ได้แสดงตัวว่าเป็นกูรู หนึ่งเรื่องการจำนำข้าว หนึ่งเรื่องประกันราคาข้าว ปฐมเหตุของเรื่องก็คือเราต้องการอุดหนุนชาวนา หรือจะเรียกเกษตรกรให้อยู่ได้ จะทราบกันดีว่ากลไกลการตลาดสินค้าเกษตรที่ชื่อว่าข้าว ชาวบ้านไม่มีอำนาจเหนือตลาด ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพ่อค้าคนกลาง เพราะสินค้าข้าวหรือสินค้าเกษตรทั่วไปเป็นสินค้ามีอายุจำกัดในการเก็บรักษา นอกจากนั้นยังมีเรื่องค่าใช้จ่ายเงินลงทุนในแต่ฤดูกาล การปลูกข้าวชาวนาส่วนใหญ่ก็กู้เงินมาลงทุน ...
